بسیاری در مقابل حمله مشکلات ،دنیا را به هم می ریزند،گیج می شوند یا موضعی کلبی مسلک اختیار می کنند.بسیاری می خواهند کاری کنند اما احساس دستپاچگی می کنند و نمی دانند از کجا شروع کنند یا این احساس بهشان دست می دهد که مسائل بزرگتر از آنند که حل شوند.اما افراد زیادی هم وجود دارند که راه هایی را برای واکنش خلاقانه ،پرانرژی و حتی خوش بینی پیدا کرده اند که بوسیله آن با این مشکلات و دیگر مسائل جهانی با ایده هایی قوی و ابزارهایی نو برخورد کنند.این افراد مشکلاتی را می بینند که از طرف نهادهای سنتی نادیده گرفته شده یا به صورت بدی با آنها برخورد می شود.علاوه بر اعتراض کردن، درحال ساختن راه حل های جدیدی اند.